به نام خدا

قلعه گرمه را دریابید

در خبرهای شهرستان خور خواندم که اعتبارات بسیار خوبی جهت بازسازی و تعمیر و نگهداری قلعه های جندق و بیاضه اختصاص یافته . خبر خوشحال کننده ای است که میراث فرهنگی تصمیم گرفته میراث باقی مانده از چند هزارسال قبل در شهر جندق و روستای بیاضه را بازسازی کند . فقط یک نکته باقی میماند آیا قلعه گرمه ارزش نگهداری ندارد . شاید در نگاه اول بتوان گفت نه ! ارزش ندارد ! چون ارزشی را که مردم شهر جندق و روستای بیاضه برای قلعه محل خود قائلند مردم روستای گرمه قائل نیستند . چون مردم بیاضه و جندق هر کسی را به قلعه راه نمیدهند اما حتی درب ورودی قلعه گرمه معلوم نیست کجاست . چون خود مردم هیچ همتی برای نگهداری قلعه به خرج نداده اند . اینها همه درست ! اما وظیفه آقایان میراث فرهنگی در این بین چه میشود .

وقتی به خاطر یک قطعه سفال یافت شده در روستای ایراج حتی مردم ایراج را از دخل و تصرف در منطقه ای وسیع ممنوع میکنند آیا قلعه روستای گرمه ارزش ندارد که حداقل محصور گردد و تحت حمایت میراث فرهنگی قرار گیرد .

نقشه قلعه گرمه و بیاضه یکی است البته ظاهرا ابعاد قلعه گرمه کوچکتر است .

آقایان میراث فرهنگی بنا به گفته آقای سید علی آلداوود ( که گرمه ای نیست ) و فردی محقق است در سخرانی نهم فروردین 91 که در هیئت قمر بنی هاشم فرخی ایراد نمودند قدیمی ترین سند مکتوب مربوط به شهرستان خورو بیابانک مربوط به فردی است به نام ابوالعباس جرمقی صاحب دیوان درقرن دوم هجری که لابد میدانید روستای گرمه در مقطعی از تاریخ جرمق نامیده شده است .نمیخواهم بگویم گرمه قدیمی ترین روستای شهرستان است – که اگر بگویم سخنی گزاف نیست – لا اقل یکی از قدیمی ترین مکانهای مسکونی  این شهرستان است . عزیزان بزرگوار میراث فرهنگی کسی انتظار ندارد شما قلعه گرمه را چنان بازسازی کنید که مثل 50 سال قبل شود اما انتظار هست باقیمانده آن را حفظ کنید لااقل این انتظار هست که از تخریب آن به بهانه یافتن اشیای قیمتی جلوگیری کنید .

انتظار هست لا اقل یک تابلو نصب کنید با این عنوان (( این مکان تحت حفاظت میراث فرهنگی است )) . بزرگواران رودخانه بر اثر تغذیه سرشاخه های خود زنده است . اگر سرشاخه ها خشکید مرگ رودخانه فرا رسیده است . روستاها و اماکن تاریخی را دریابید.والسلام

" اسد "